De directe schade door fietsdiefstallen in Nederland bedraagt tientallen miljoenen per jaar. In 2012 was 4 procent van de Nederlanders slachtoffer van dit delict. De laatste tijd komen daar ook diefstallen van elektrische fietsen bij. Douwe Boeijenga, directeur van verzekeraar Enra, ziet het aantal claims voor gestolen e-bikes groeien.
Daarmee neemt het totale schadebedrag van fietsdiefstal fors toe, want e-bikes zijn naar verhouding erg duur. Aan de grensstreken, waaronder Twente, heeft de politie al een hausse aan diefstallen gesignaleerd. Het vermoeden bestaat dat georganiseerde misdaad richting andere landen een rol speelt. Dat meldt Secondant van het CCV.
Inmiddels behoort de aanpak van fietsdiefstal niet meer tot de prioriteiten van het landelijke veiligheidsbeleid. Op lokaal niveau staat de problematiek nog wel hoog op de agenda, merkt het Centrum Fietsdiefstal, waarin onder andere Stichting AVc, CCV, BOVAG, RA I-Vereniging, ANWB, RDW, fietsverzekeraars, Fietsersbond en Stichting ART samenwerken. Maar politie en gemeenten hebben er nauwelijks capaciteit en budget voor.
Het Centrum Fietsdiefstal pleit al jarenlang voor invoering van een verplicht framenummer. Dat zou opsporing verbeteren. Het ministerie van Infrastructuur en Milieu heeft in 2013 bekend gemaakt dat de framenummerverplichting niet wordt ingevoerd. Uit onderzoek zou blijken dat zo’n wettelijke regeling geen enkel effect heeft op het terugdringen van het aantal fietsendiefstallen.
Als een verplicht framenummer niet werkt, hoe kan de strijd tegen fietsdiefstal dan wel worden aangegaan? De reportage in Secondant noemt onder andere:
– Lokfietsen inzetten. Met ondersteuning van fietsfabrikanten en van verzekeraars Enra en Unigarant heeft het Centrum Fietsdiefstal een pool van bijna honderd lokfietsen opgebouwd. Gemeenten en politie kunnen de fietsen lenen voor gerichte acties om daders op te sporen.
– Aangiftebereidheid verbeteren. Niet meer dan een kwart van de slachtoffers van fietsendiefstal doet aangifte. En bij ongeveer de helft van deze aangiften kunnen burgers het frame- of tagnummer van de fiets niet noemen.
– Gemeentelijke Algemene Fiets Afhandel Centrales (AFAC ’s) benutten. Bij deze centrales worden gevonden, verwijderde fietsen ondergebracht, om ze vervolgens terug te bezorgen bij de rechtmatige eigenaar of legaal weer in het verkoopcircuit te brengen.
– Het digitale fietsdiefstalregister gebruiken. Sinds 2008 is het landelijke fietsdiefstalregister van de RDW via internet openbaar te raadplegen. Hiermee kunnen winkeliers en handelaars in tweedehands fietsen controleren of een fiets als gestolen geregistreerd staat.
– Fietsers voorlichten. Gemeenten en politie in het hele land kunnen teams van het Centrum Fietsdiefstal inzetten voor voorlichtingscampagnes en lokale graveeracties.