Het wil maar niet vlotten met de strijd tegen het coronavirus. Begin dit jaar was er euforie. Het vaccin zou ons weer vrijmaken. Het was de ultieme oplossing. Vaccineren, vaccineren, vaccineren. Er is inmiddels een vaccinatiegraad van meer dan 80 procent bereikt. Toch is de oplossing nog niet nabij en wat doet het kabinet? Een gevaarlijk spel spelen.
De niet-gevaccineerden als zondebokken aanmerken. Ook medische wetenschappers doen een duit in het zakje. Met onnavolgbare cijfers en modellen doen zij ons geloven dat de niet-gevaccineerden allemaal ziek zullen worden en dat de ziekenhuizen door hun toedoen overbezet raken. Ook universitaire docenten laten zich niet ongemoeid in het aanjagen van de maatschappelijke polarisatie. Publiekelijk maken zij bekend dat zij geen les willen geven aan studenten die niet gevaccineerd zijn. De coalitiepartijen in de Tweede Kamer onder aanvoering van prikgezant Jan Paternotte ratificeren blindelings alle coronamaatregelen. De oppositiepartijen hebben niets in te brengen.
Buitenlandse regeringsleiders schromen niet als volksmenners op te treden. De Canadese premier Trudeau scandeerde recentelijk nog dat no-vaxxers geen toegang meer krijgen tot het openbaar vervoer en het onderwijs. En ten slotte vertolken de mainstream media een dubieuze rol door steeds weer dezelfde experts aan het woord te laten. Aan deskundigen met contraire zienswijze wordt geen podium geboden. We koersen in rap tempo af op een parallelle apartheidssamenleving. En dat is zeer verontrustend. Wellicht nog zorgelijker is het feit dat velen het wel best vinden.
Niet te rechtvaardigen
Deze benadering is ongepast en op medische, juridische en ethische gronden niet te rechtvaardigen. Uit diverse publicaties blijkt dat gevaccineerden wel degelijk besmet kunnen raken en een gevaar kunnen vormen voor hun omgeving. De beschermingsgraad neemt af, extra boostershots worden overwogen en in Israël en het Verenigd Koninkrijk zien we dat de IC-bezetting al voor de helft uit gevaccineerden bestaat.
De keuze voor het vaccin is een grondwettelijke en individuele verantwoordelijkheid en raakt de lichamelijke integriteit. Er is vanuit crisisbeheersingsperspectief geen enkele reden dat vrijheidsrecht in te perken. Ook niet met (zelf te bekostigen) testen voor toegang als alternatief voor een vaccinatiebewijs. Daarmee wordt slechts schijnveiligheid gecreëerd, omdat aan gevaccineerden die besmettelijk kunnen zijn wel vrije toegang wordt verleend.
Bovenal is het moreel verwerpelijk een grote groep mensen uit te sluiten van een vrij maatschappelijk verkeer. Amper een jaar geleden hebben we nog een wijze les geleerd met de lockdown en isolatiemaatregelen in de ouderenzorg. Unaniem zei men toen: ‘dat nooit meer’. Nu een jaar later gebeurt in feite precies hetzelfde.
Tunnelvisie van het eigen gelijk
We constateren dat Haagse politici en de (medische) wetenschappers onzeker worden en verstrikt raken in de tunnelvisie van het eigen gelijk. Zij hechten slechts geloof aan het vaccin en de miljarden verslindende testsamenleving. Naar willekeur worden maatregelen genomen en men staat niet open voor andersdenkenden.
De niet-gevaccineerden worden weggezet als wappies en complotdenkers. Een grove miskenning. Er zou meer begrip moeten zijn voor hen die de keuze maken (vooralsnog) af te zien van het vaccin. En dan hebben we het nog niet eens over de (zeer) ernstige bijwerkingen van de vaccins die steeds meer in de openbaarheid komen.
Venijn
Op de sociale media zie je het venijn escaleren. Aan de polarisatie, uitsluiting en dehumanisering moet een einde komen. De sleutel ligt in handen van het kabinet, de wetenschap en de Tweede Kamer. Men zal dan wel het lef moeten tonen om van strategie te veranderen. Dat betekent geen drang tot (vervolg)prikken, de angst loslaten en leren omgaan met het virus, vertrouwen op het immuunsysteem en alleen de kwetsbaren zoveel mogelijk beschermen.
Ook in het buitenland zien we de maatschappelijke onrust explosief toenemen. We willen geen ‘pas sanitaire’! We willen ook geen parallelle samenleving. Niet in etniciteit, niet in geloofsovertuiging, niet in geaardheid, maar ook niet in het wel of niet gevaccineerd zijn. De geschiedenis heeft ons voldoende duidelijk gemaakt waar tweespalt zaaien toe kan leiden. Voorkomen is beter dan genezen.
Gert-Jan Ludden
Adviseur crisisbeheersing SVDC
